Daai gewone frase van “never judge a book by its cover” kan gebruik word as jy dit nie letterlik gebruik nie, maar dit is ‘n heel anderster storie wanneer jy dit wel toepas op ‘n boek. Glo my, ek kyk altyd eers na die boek se voorblad, voordat ek dit begin te lees.
Wel, so gebeur dit eendag wat ek die kinders moes optel na ‘n kamp en het die tyd heel mis. Soos ek is, word ek gou verveeld en soek iets om te doen. Selfoon speletjies kan ek nie speel nie, want die goed gebruik altyd data en daarvan het ek nie baie nie. So kry ek ‘n Romanza boekie in my kar wat in ‘n tydskrif was. Dit het ‘n gewone swart buite blad, met ‘n swart en wit prentjie – niks interessant nie. Ek lees toe maar die boek en daar was die boek toe nie te erg nie. Maar nogsteeds, as dit ‘n ander omslag gehad het, wat wel die aandag trek, sou ek dalk eerste gegaan het en nie in my motor gelos het vir weke nie.
Maar kom jy by die mensdom, kan jy nie met dieselfde kam geskeer word nie. Dis daai binnekant wat goud werd is. Wat skree om gesien en gehoor te word. Gee elkeen ‘n kans, al lyk die persoon op die oog af nie wat jy wil hê dit moet lyk nie. Leer julle ken en dan maak jy jou gevolgtrekking.
Dinge kan skeef en krom in die lewe wees, niks hoef perfek te wees nie. Maar as jy nou mooi dink, is enige iets in die lewe daar buite, perfek? Daai model met die perfekte lyf – is dit rêrig haar lyf wat so perfek is, of is die vermoeë van die “grafic designer” om goed “photo editing” te doen? 
Alles en nog meer 